Başta  benim annem olmak üzere tüm  annelerin anneler gününü  kutlar  bu şiirimi tüm  annelere  armağan  ediyorum 

 Anneye dert yanma 


YORGUNUM ANNE

bilir misin hayat darbe dar etti

meydanı m yıllara yorgunum anne

kime dert açayım sırım söylerim

tüm dertler elinden yorgunum anne


Böyle yazı yazmış diyelim mevlam

bitmedi kaderle görülen davam

Her zaman kederle dolu bu dünyam

bu kaderin elinden yorgunum anne


Bilir misin sensin derdime ortak

kimi dost saydıysam her biri kaypak

Nereden bulalım oldum ah helak

kaypak dost elinden yorgunum anne


Gönlümde taşırım ağır yükleri

yağmur yağar bulut yırtar gökleri

Melek yüzlü insan şeytan dilleri

sinsi insanlardan yorgunum anne


Her güneş doğdukça ömrüm eksilir

yağmur yağar biter sular çekilir

gözlerimden seller cağlar dökülür

Meçhule giderim yorgunum anne


Gönül gözü ile gezsem dünyayı

istemem ne tahtı nede sarayı

her kes ister düşler sıcak yuvayı

mücadelem felek yorgunum anne


Hayat mı çok dinç ya ben mi yorgunum

sevdiğim dostlara  fena kırgınım

kendi kalbimle vah kendim dargınım

bu gönlüm derdinden yorgunum anne


Ben huzur ararken hayat çok  yordu

Güvendiğim  dağlar  sırtımdan  vurdu

Kalbimde fidanlar soldu kurudu

Kurudu  her yerim  yorgunum anne


Sözlerim çok olur yazarım bitmez

vusalat çöktü mü kalk derim gitmez

sultaniyim herkes dost kıymet bilmez

sinemde acım var yorgunum anne


Samet Yıldırım


15 07 2015