Köhne dünyanızı sevmedim diye
sırtıma taş koyup yordunuz beni
Sizin davanız dan değilim diye  
Cebr ile sürgüne sürdünüz beni
 
Tevazu giyindim moda sandınız
 Çiğliğin tadını gıda sandınız
Akıl ekmeğini cehle bandınız
Yutmadan çiğneyip durdunuz beni
 
Sevgimi her daim zaaf gördünüz
Zorlanınca başa çorap ördünüz
Dost gibi görünüp vaat verdiniz
Sırtımı dönmeden vurdunuz beni.
 
Bilirim gayretim beyhude iştir
Velvelan ettiren akılsız baştır
Gönlüm dosta pamuk düşmana taştır
Sanmayın incitip  kırdınız
 
Sizin sığınızda mercan yok diye
Kabahatmi ettim bende çok diye
Yüreğim pasaksiz piru pak diye
Tozlu dilinize  serdiniz beni.
 
Altın verdim kulplu kusur dediniz
Söylesem de lisan bilmez idiniz
Yetmez gibi birde ömür yediniz
Ne arayıp nede sordunuz beni 
 
Gayrı bana lazım beni anlayan
Ruhumun benzeri  özü dinleyen
İstemem siz gibi yalan söyleyen
Siz yalan gözlerle gördünüz beni.
 
H.Aynaci