YOĞUN BAKIMDA KALBİ YARINLARIN

 

Çağın kimliksiz avcıları çekiyor

Kıtalara karanlık perdesini

Gözleri kapanıyor masumların güneşe

Umutların dudağı çatlak

Sesi titriyor çocukların

Ve barış duasına neden çıkmıyor

İnsan haklarını bilen insanlık

 

Böyle bir körlük görmedi tarih 

Yaşanmadı bu kadar işitme kaybı

 

Dönmüyor pervanesi güzel hayallerin

Alışkanlıklar bile cennete dua

Kanadı kırılıyor kuşların

Kaç bölge sessiz şimdi 

Kaç coğrafya harabe

Yoğun bakımda kalbi yarınların

 

Böyle bir körlük görmedi tarih 

Yaşanmadı bu kadar işitme kaybı

 

Acımasızdır süslü sömürgecilik 

Füzeler ve kurşunlar yağar

Masum canların üstüne 

Ölüm artık sıradan 

Kalanlara ödüldür hicret

Ve bilmiyor hiç kimse

Ne kadar sürecek bu zillet

 

Böyle bir körlük görmedi tarih 

Yaşanmadı bu kadar işitme kaybı

 

 

12 Ocak 2020 / Yalvaç