Yan yanabi̇ldi̇ği̇n kadar, o kadarliksin
Özlem bir içim su, içimi yakan
Uzaktan uzağa gönlüme bakan
Gayrı kalmamıştır, âdemi takan
Kendi alevinde yan, köz içinde
Toprağa bulanıp, kal toz içinde
Kör olmuş gözlerin, gayrıyı görmez
Nakış nakış başka bir âşkı örmez
Bu âdemin aklı gayrıya ermez
Kendi âleminde yan köz içinde
Toprağa bulanıp kal toz içinde
Dayanır mı kalbin, canın yanıyor
Gece de gündüz de seni anıyor
Kalbimde bu sevda, derin kanıyor
Kendi âleminde yan köz içinde
Toprağa bulanıp kal toz içinde
Ademi bitmiyor, sevda karası
Ayrılık ve hasret ölüm yarası
Duyulmaz olmuştur, gömlün narası
Kendi âleminde yan köz içinde
Toprağa bulanıp kal toz içinde
Emeğine yüreğine sağlık Adem bey güzel bir şiir okudum tebrikler hayırlı günler diliyorum efendim