Card image cap
Yaban gözleri̇n

YABAN GÖZLERİN



Ervah-ı ezelden yoldur âleme
Diyardan diyara zaman gözlerin
Sadırdan, satıra levhi kaleme
İz taşır durmadan yaman gözlerin

Sokulur gönlüme, büyür günahım
Aklımı küçültür, çoğalır âhım
Dünyada kurulu nerde dergâhım
Yadıma sılama harman gözlerin

Her hâle duyguya kâr ile zarar
Dört mevsim, beş vakit ilhama yarar
Haddini bildiren nerdedir karar
Yasası kendinden ferman gözlerin

Baktıkça susatıp ister haracı
Kuyusu derinde, suyudur acı
Kanımda dolaşan zehri ilacı
Nazenin ömrüme çiyan gözlerin

Gölgesi karanlık ışığı parlak
Dimağda kopuştur, şiirde bozlak
Yeminler olsun ki kelâmı muğlak
Sükûtun iline zeban gözlerin

Gündüzün merkezi, gece koğuşu
Bulutun gözünden nemi sağışı
Başımın üstünde dolu yağışı
Doruğa oturmuş duman gözlerin

Yıldızî aldanıp göç etme bile
Yelinden savrulup düşersin sele
Yüreğe yaşatır bin türlü çile
Ha koptu, kopacak tufan gözlerin...

Nezahat YILDIZ KAYA