ben bu şiiri kal adında bir yerde

son model mercedeslerle yanaşıp

bir fotoğrafın kanattığı ellerimle

uçurum kıyılı sıvasız evler hatırına

memuriyetime bulaşan küfürler adedince

bir kaybediş duası olarak yazdım

Allah bir, ben sıfır!


ben bu şiiri çöl adında bir yerde

bir ağacın kurumuş dallarına

pahalı takım elbiselerle sokulup

içimi eskiten iç çekişler hatırına

masumiyetimi yok eden kahkahalar adedince

bir ağlayış seansı olarak yazdım

Devlet bir, ben sıfır!


ben bu şiiri öl adında bir yerde

yorgun elli babaların yüzlerine

oğlu gibi bakamayışımla utanıp

‘hayat devam ediyor’ laneti hatırına

Yaşlı evlere rast gelen şehadetler adedince

Bir yaşam pahası olarak yazdım

Ruh bir, beden sıfır!


-ölmemiş bulunduysam, yaşadığımdan değil!