UTANGAÇ BİR MİSAFİR GİBİYİM

 

Utangaç bir misafir gibiyim bu şehirde

Söyleyemem kalbimin hızlı çarptığını

Koklarım hayalleri derin ve narin

Gözlerimin aşka daldığını anlamaz kimse

Geçerim sokakları, süslü evleri

Ve bilmezler içimden geçenleri

 

Utangaç bir misafir gibiyim bu şehirde

Çekingen başlarım her yeni güne

Ağaçlardan ilham alırım

Gökyüzünün mavisinden 

Yolu yolunda bulmak var 

Ona doğru gittikçe anlarım

Ve bir nehrin duasına benzer sustuklarım 

 

Utangaç bir misafir gibiyim bu şehirde

Odam sevdaya boyanır her vakit 

Şiirdir büyüyen gecenin kollarında

Bütün saatler beni tanır

Ve anmak bile bile yanmaktır

 

Utangaç bir misafir gibiyim bu şehirde

Sesim kısık duyulmaz şarkılarım

 

 

19 Ocak 2020 / Yalvaç