Umut kalmadi!
UMUT KALMADI!
Açılmış denize rotasız gemi
Demir atmadığı liman kalmadı
Bu seyrüseferde tayfa acemi
Ummana dalmaya güman kalmadı
Tek başına akıl, sonsuz zararda
Benliği kaybolmuş kaptan firarda
Toplanmış el alem çözüm arar’da
El verip tutmaya zaman kalmadı
Bu millet ne yapsa deva olmuyor
Balonu patlamış hava dolmuyor
Özüne dönüp de kendin bulmuyor
Sözü dinlenecek yaman kalmadı
Battıkça batarız oysa zirvede
Sadaka istiyor böyle havada
Sudan çıkmış balık, gibi tavada
Yakınır dururuz derman kalmadı
Astarı yırtık da tutar mı hesap
Sazında teli yok neylesin mızrap
Çöl görmeye görsün bulur bir serap
Ümitle bakmaya iman kalmadı
Kafkasi dilinden sitemi döktün
Namerdin bağrına mert gibi çöktün
Diktin hep kaşını, ne bir baş büktün
Bir hüküm verecek ferman kalmadı
Osman Onuktav
Kafkasi
Kalemin yüregin var olsun Osman Gardaş kutluyorum güne düşen yürek sesini selam ve dualarımdasın gardaş
Dünya dümensiz bir, gemiden farksız
Dönüp duruyoruz hiç aralıksız
Canlar çekiliyor ruhlar ışıksız
Ayakta duracak kirman kalmadı
Hayata dair manidar dizelerinize naçizane bir dörtlükle eşlik etmeye çalıştım. Affınıza sığınarak...
Yürek sesinizi gönülden kutluyorum. Sonsuz saygımla....
Emeğine yüreğine sağlık Osman hocam çok güzel bir şiir okudum tebrikler hayırlı akşamlar diliyorum hocam