SON GİDİŞİN AYAK SESLERİ

 

Yapraklar düşerken güvendiği dalından

Bir hakikatin sesi var sessizlikte

Yangın

Ve acı içinde yürekler

Bu duyulanlar mı?

Son gidişin ayak sesleri

 

Değişmeyen eşit miras

Her nefes bekler sırasını

Ama uzun

Ama kısa 

Gizli bir süredir verilen

Yolculuğun başladığı peronda

 

Gözyaşı yağmuruyla uğurlanır hatıralar

Kimi soğuktur kimi sıcak

Hayat bu kadar zor olmazdı belki

Aklın gördüğünü onaylasa gönül

 

Ve son gidişin ayak sesleri

Herkesin içinde yüksek sesli bir ağıt...

 

 

16 Aralık 2019 / Mersin