dedim ki ey gönül sevme sen onu
yakar kavurur  bu ateş  yanarsın
hüsran ile biter bu işin  sonu
acımaz vur can evinden kanarsın

sevmek ve sevilmek senin neyine
köz düşer açmamış gonca gülüne
keder veripte garip yüregine
yaşlı gözlerle yollara bakarsın

ekersin hasreti biçersin çile 
düşmeyesin haldan bilmeyen dile
girme dönüşsüz yola bile bile
tutmaz olur dizlerinde kalırsın

ne yapsanda bir türlü gitmez hoşa
ömrünü harcar durursun hep boşa
vurur sırtından bakmaz giden yaşa
niye hayal dünyasında yaşarsın

art arda  gelir depremlerin sarsar
uyku tutmaz geceler efkar basar
derler gelir üst üste boyu aşar
keder elem deryasında yüzersin
_= dursun durukan =_