SENİ DÜŞLEMEK
 
Seni düşlemek anlatılmaz ki sözle,
Alevinde ataşında sönüyorum...
Dönüp viraneye bak bal mumu gözle
Sende üşüdükce sana geliyorum...
 
Avuçlarımdan akıyorsun sel gibi,
Dingin denizin sar-gın olan başında...
Kaldırımlar sessiz caddeler kul gibi,
Yol alınırmı toprağında taşında...
 
Serçeler ört dedi örttüm can üstünü,
Ayda gece çıplaklığı belirince...
İple çekiyorum ağaran gününü,
Bulut Hiddetlendi güneşi görünce...
 
Son bir ah ile dil adını heceler,
Gece ile başladı dövüş baş başa...
Hasreti bilmeyen bu kara geceler,
savuruyor beni rüzgarla taş taşa...
 
Güneşin narına serimle kavuşdum,
Bak,küllükde kapadım gözlerimi...
Aşkı süsleyen zanatkarla buluştum,
Teslim etmeli kömürleşen derimi...
 
Ekrem ÇETİNKAYA
VaTaN25 12.08.2020