Şair Olmak

Bu şair/lik başıma dert olmaya başladı
Yazdıklarımı herkes yaşıyorum sanıyor
Neler geldi başıma, gönlüm neler işledi
Hepsini şiirlere taşıyorum sanıyor

Öylesine dökülen, belki birkaç kelime
Bir teşhis koymak için, yetiyormuş halime
"Git" diye bir sözcüğü, dolayınca dilime
Niyet belli hanımı, boşuyorum sanıyor

Bazen iç yangınından, aşktan söz ediyorum
Har/lıyorum ciğeri, kalbi köz ediyorum
Olmayan sevgiliye sitem, naz ediyorum
Beni aşk ateşinde, pişiyorum sanıyor

Överken bir güzelin, hilâl diye kaşını
Sanıyor ki sevdadan akıtmış göz yaşını
Gönlü meyletmiş diyor, yazık yakmış başını
O güzelin peşinden koşuyorum sanıyor

Mecâzen gidiyorum, karlı dağlar aşarak
Yarime kavuşmayı istiyorum koşarak
Diyorum bu günlere geldim ama düşerek
Bazıları gerçekten düşüyorum sanıyor

Hatıralar çok lakin, binde birini yazdım
Hep sevgiden dem vurdum, sevmeyene kızdım
Bilmezsiniz kaç diyar dolaştım nerde gezdim
O kasvet dağlarını aşıyorum sanıyor

Ben anladım zor işmiş, kalem erbâbı olmak
Cahillik mutlulukmuş, iyisi cahil kalmak
Bu güne örüyorum, mâziyi ilmek ilmek
Kabuk tutmuş yarayı deşiyorum sanıyor

Bilmem ki ne diyeyim, Allah'ım akıl versin
Aklı vardır elbette, duygu kemâle ersin
"Aman bunlar boş işler", diyene sen ne dersin
Bir hayâl aleminde coşuyorum sanıyor

Vedat ÜNAL