Ne duvarlara yumruk attım
ne de insanların kalbini kırdım
ben sadece sessizce
sabaha kadar ağlamıştım o gece...

ne başka insanlara bunları anlattım
ne de pire için yorgan yaktım
ben sadece sessizce
sabaha kadar ağlamıştım o gece...


ne seni sevmekten vazgeçtim
ne de yirmi sene önceki gibi gençtim
ben sadece sessizce
sabaha kadar ağlamıştım o gece...

ne kuşlarla selamlaştım
ne karıncalara tepeden baktım
ben sadece sessizce
sabaha kadar ağlamıştım o gece...


ne önemi vardı, acı çekmek ya da mutlu olmak
seneler boyu dolmakta dolmak
veya ağzımdan çıkacak birkaç hece
ben sadece sessizce,
sabaha kadar ağlamıştım o gece...