MAZİDE KALDI BEYİM


Baharda toplanan efelik yemlik

Odun ateşinde demlenen demlik 

Nerde kaldı selam ile haremlik

Unutuldu beyim mazi de kaldı


Davul zurna ile toplanan kızlar

Yavukluya gizli kırpılan gözler 

İçinden gülmeler utangaç sözler 

Yaralı yürekte sızı da kaldı 


Nişancı'ya tahin helvası, ekmek

Düğüncü'ye köfte aşından yemek

Kutnu kumaştan üç peştemal dikmek

Analar dikmiyor kızı da kaldı 


Anam ayda iki ıstar ıyardı

Kah çabutlar dilip kah ip boyardı

Bir yatağa üç dört kardeş sığardı

Yün yatak yorganım yazıda kaldı 


Arefede saca döşenen çörek

Giderdi odaya siniyle börek 

O örfü âdeti yaşatmak gerek

Çoğunu unuttuk azı da kaldı 


İmeceye gelir gençler erinden

Çıkar mani bir gelin bir görümden 

Sevdaya tutulan söyler derinden

Gayri bağlama yok sazı da kaldı 


Amiri memuru yok hepsi ırgat

Aklıma geldikçe basıyor fırgat 

Bari sen bizleri unutma Yozgat

Toprağa hasretiz tozu da kaldı 


Er tırpana geçer hatun kalıca

Ölçekte baş vurduk karış kulaca

Meyve yoktu rağbet ahlat alıca

Gönlüm yemlik ile pazı da kaldı


Damat gelin torun geniş aile

Tatlıydı kurumuş ekmekler bile

Şimdi herkes kurar inceden hile

Mutluluk pozları dizi de kaldı 


Aras'ım mahrumum sıcak çorbadan

Yerlerdi yoğurdu süzüp torbadan 

Giyerlerdi giysi beyaz urbadan

Kenarı bozuldu bezi de kaldı


Semiha Arasbora