KÖYÜM BANA AĞLADI

 

Yıllar sonra döndüm köyüme geri

Ben köyüme köyüm bana ağladı

Diz çökerek öptüm toprağı yeri

Ben köyüme köyüm bana ağladı

 

Çok şükür Mevla’ya kavuştuk yine

Mutluluk sıfırdan çıktı yüz bine

Peri suyu gibi coşuyor sine

Ben köyüme köyüm bana ağladı

 

Hoş geldin diyordu toprağı taşı

Yerde karıncası gökteki kuşu

Sel gibi çağladı gözümün yaşı

Ben köyüme köyüm bana ağladı

 

Esiyordu bize mutluluk yeli

Sevinçten olmuştuk divane deli

Konuşurdu belki olsaydı dili

Ben köyüme köyüm bana ağladı

 

Oturup konuştuk inceden ince

Oda sevinmişti beni görünce

Dedi ayrılmıştık seneler önce

Ben köyüme köyüm bana ağladı

 

N'oldu dedik böyle ne oldu bize

Hasretle sarıldık birbirimize

Eyvah ettik geçen günlerimize

Ben köyüme köyüm bana ağladı

 

Şenlendi köyümün dağı ovası

Soğuktu suları temiz havası

Hasreti’nin kabul oldu duası

Ben köyüme köyüm bana ağladı

 

     Garip Hasreti (Filat YAZICI)