Küçük bir oğulcuktum, kimdim bilmeden doğdum.

Yaz yağmurlarının ücra damlalarına yazılan

Issız isimlerdendi babamın ıssız ismi.

İçimde acı bir ezgi söyleyip koştururdum :

‘’ Dut tarlalarında uçuşur ebabiller.

Buğdaylar arasından diken dağlar yükselir.

Flamalar sallanır yıldızlı gecelerde.

Duygusuz ak maskeler ak karlarla yüzleşir.

Ayın arka yüzünde ağlaşır aileler:’’

 

Böyle geçerdi günler, gözü donuk donuktum.

Çok mısraya gebeydi dilimde hikayeler.

Belki meyyitzadeydim, elimde kor lekeler…

Uzunca zaman önce kimdim bilmeden doğdum.


Muhammet Baran ASLAN