KENDİME GELMEYİ ÖZLÜYORUM

 

Gecenin nehrinden akıyor düşünceler

Gökyüzünün sesi yine yanık

Ve ben zifiri karanlıkta

Yarına da yabancılaşmadan

Kendime gelmeyi özlüyorum

 

İçimde yeminli gurbet

Asıyor suratını ihmal ettiğim sözcükler

Nerede şimdi renkli kimliğim

O kahkahalar

Sevinçten söylediğim türküler

Yaşanan her şeyin perde arkasında

Kendime gelmeyi özlüyorum

 

Bana göre değil çağın tarifeleri

Kurtulmak istiyorum bütün ağlardan

Ve bildiğim topraklarda

İçime doğru koşarak

Kendime gelmeyi özlüyorum

 

 

4 Ekim 2020 / Yalvaç