Kırbaçıyla bana vuruyor keder
Kara zindanımdan kaçamıyorum
Kalp gözüm dağlandı zulümden heder
Mutluluk kapımı açamıyorum

Kalabalıklara ulaştı çağrım
Dertlere köleyim kanıyor bağrım
Bu nasıl işkence dinmedi ağrım
Elemden huzura geçemiyorum

Meyleri kendime dost seçiverdim
Kadehe sarılıp çok içiverdim
Sonsuz ızdıraba hep göçüverdim
Kanatlarım kırık uçamıyorum

CEM FİLİZ