_KARA  TREN__

Ve  sen  gidiyorsun  birtanem

Yine  ayrılık  vakti

Kokuna  doyamadan 

Doya   doya  sarmadan 

Bak  işte  gidiyorsun

Bu  Ankara garından.


Kalkıyor  kara  tren

Sevdalı  yürekleri 

Koparıp  ta  giderken

İçerime  işliyor

Çalıyor  acı   siren.

Ellerini  çekip te

Böyle  zamansız   giderken

Gözyaşlarım  sel  oldu

Çaresizce  bakarken.


Oysa  ne  çok hayallerimiz 

Ne  çok  düşlerimiz  vardı

Gözlerin  gözlerimde

Ellerin   ellerimde

Bir  ömür  geçecekti

Bitmeyen bu  aşkımız  

Bir   ömür  sürecekti.


Olmadı  be  birtanem 

İnan ki  hiç  olmadı

Gözlerim  gözlerine

Inan ki  hiç  doymadı

Ellerini  ellerimden

Böyle  çekip  giderken

Bu  Ankara  garında

Bana   veda  ederken

Seni  benden  koparıp

Götüren  kara  tren

Öldürdü  ben de  beni

Yaralandı  bu  sinem

Ne  can  kaldı, ne  beden.  


Seni  benden  koparıp

Götüren  kara  tren

Acı  acı  sirenini

Çalarken  Ankara  garında

Bilmem  kaç  fay  kırıldı

Depremler  oldu  bağrımda.


Seni  benden  koparıp

Giderken  kara  tren

Bu  Ankara  garında 

Böyle  bitkin, çaresiz

Kaldım  bak tek   başıma

Buz  tuttu bu  yüreğim

Karlar  yağdı  bağrıma.


İşte  bitti  birtanem

O  efsane  aşkımız

Bir  ömür  bitmez derken

Yarım   kaldı  sevdamız

Bu  aşktan  geri  kalan

Nedametler  payımız.


Bak  kanıyor  yüreğim  

Cam  kırığı  kesikler

Içimde  ukte  kaldı

Aşka   dair hayaller


Ellerini  elimden

Çekip  gittin  zamansız

Bu  Ankara  garına

Mezar  oldu  sevdamız

Arkandan  baka  kaldım

Buruk  oldu  vedamız


Tövbeler  olsun  daha

Gelmem  arrık  bu  gar'a

Bu  gar' da  yüreğime

Açildı  derin  yara

Vuslatı   bekler iken

Biçare kaldı  gönlüm

Sorgusuz  sualsiz' ce

Çektiler  işte dar'a.  


02  MART  2021

ŞİİR: RÜSTEM ŞAHIN 

KİTAP: GÖNÜLDEN DİLE 

BOZKIR'IN   SESİ