Kader böyle
Kader Böyle
Gönül gitmek ister yare
Ben hep boynumu kadere
Bükmeye mahkum olmuşum
Seven gönül’ün dileği
Bükülmez sevdanın bileği
Senden gelen her çileyi
Çekmeye mahkum olmuşum
İçim sanki bir efkarlık
Yetmedimi bunca darlık
Gönül bahçeme ayrılık
Ekmeye mahkum olmuşum
Hem yağmuru hem seline
Düştük biz alem diline
Ben hep senin hayaline
Bakmaya mahkum olmuşum
Sulucağın kumu taşı
Serindir söğütlü kaşı
Sevdan için ben göz yaşı
Dökmeye mahkum olmuşum
Mehmet Dağal kucağına
Düştüm gurbet ocağına
Sonunda dar ağacına
Çıkmaya mahkum olmuşum
Mehmet Dağal Pamukkale / Denizli