Hayat işte

Sona doğru her adım, aslında başa doğru
Bir çember çizgisinde, dönmek gibidir hayat
İhtimaller hep aynı yöne gidişe doğru
Uçarken birkaç nefes, konmak gibidir hayat

Ben deyim yaz yağmuru, sen de ki kış güneşi
Ömür acıyla dolu, sabır derdin kardeşi
Ya da bir anda geçip giden saman ateşi
Yanıp pişmek, piştikçe yanmak gibidir hayat

Felekle pazarlıkta, olsak da alacaklı
Duygularımız vardır bizim, kirli, pasaklı
Endişeler taşırız, umutlar gizli saklı
Korkudan bir kenara sinmek gibidir hayat

Bazen yedi renk açan gülün duygusu gibi
Kardelen çiçeğinin sessiz kaygısı gibi
Hüzünlü bir masalın, hazin öyküsü gibi
Hercai hülyalara, kanmak gibidir hayat

Aslına döner birgün, büyük küçük kainat
Yaratılışta sırdır elbet, muhteşem sanat
Herşeyi göze alıp bazen ölüme inat
Nefsin azgın atına, binmek gibidir hayat

Hayat dediğimiz şey, belki ölmek gibidir
Tapteze bir solukta, huzur bulmak gibidir
Sevgiliden kutlu daveti, almak gibidir
Belki gözde parlayıp, sönmek gibidir hayat

Vedat ÜNAL