Hayallerini sordum bir güneydoğulu çocuğa.



"Kimse ölmesin ağabey dedi
artık vatanımızda
kimse bize gülmesin artık
bu topraklarda insanlar birbirini vurmasın
doktor ilaç gelsin köylerimize
kışın kardan yollar kapanmasın."

başka dedim başka ne hayallerin var
ülken için bu topraklar için.

"birbirimize yan gözle bakmayalım ağabey
yıllar yılı kız alıp vermişiz
etle tırnak gibiyiz
batı da ne varsa, Diyarbakır'da da olsun
Urfa'da, Şırnak'ta da olsun
benim çileli halkımın yüzü gülsün artık gülsün"...

"geceleri köylerimizi eşkıyalar basmasın
çiftçilik yapalım ekelim biçelim
her tarafa sevgi saçalım
kin ve nefret tohumları olmasın ekip biç-tiklerimiz."

benimde hayallerim var dedim biliyor musun güneydoğulu çocuk?

söyle dedi ağabey içinde kalmasın.

"yıllardır ağlıyor analar artık ağlamasın
bir tek bile şehit haberi gelmesin
benim milletimin vekilleri laf olsun diye güneydoğu'ya gitmesin
üniversiteleri olsun her ilimin
baş tacı olsun orada doçentler, profesörler bilimin.
sinemalarınız, tiyatrolarınız buz pateni salonlarınız olsun
kaçakçılık son bulsun".

başka dedi ağabey bu kadar mı?

"kışın dedim köy yolları kapanmasın
köylerinizi aç kurtlar basmasın
geçiminiz bol olsun
ülkemizin her yerinden güneydoğuya yol olsun."

''senin hayallerinle benim hayallerim örtüşüyor'' dedim çocuk
sarıldık sonra birbirimize bindi gitti otobüse...

her şeyi yapmak lazım
hangi görev düşerse üstümüze
vatan bizim olsun bunu anlayın artık
biz birbirimizi bin yıldır tarttık.