EYLÜL  AKŞAMLARI 

Àh  be  vefasız  sevgili

Yine  bir  Eylül  akşamı

Ve  yine  sen  yoksun 

Bu  hazan  gecelerde

Kokun  sinmiş  bu  şehrin

Arşınlarken  sokaklarını 

Gönlümde  sevdan

Dilimde   adın

Aklımdan  çıkmıyorsun.  


Àh  bu  Eylül  akşamları

Hazan  ve hüzün  bir  arada

Bunca  düşler  kurarken

Hepsi  kaldı  yarıda..

Ne  hayaller  kaldı

Ne  de  pembe  umutlar

Sararmış  yaprak  gibi

İşte   düştü  dalından.


Bu  hazan  akşamlarda 

Uyku  girmez   gözüme 

Geceler  asır  olur

Ateş  düşer  özüme

Bu  kaçıncı  ay  oldu 

Sana  hasret vefasız

Yandı  yürek  kor   oldu

Sensiz  her şey  anlamsız.


Bu  Eylül  akşamlarında

Yokluğunla  birtanem

Hangi  limana  sığınayım

Hangi  koy'a   gireyim

Söyle  hangi  kıyıya  demir  atayım?

Vurgun  yemiş  bu gönlüm le

Söyle nereye   tutunayım.


Àh  be vefasız  sevgili

Nasıl da  özledim  bir  bilsen

O  mas  mavi  gözlerini 

Yokluğunu  yaşıyorum

Hasretin  zirvesinde

Hiçbir şey  dolduramaz

Sol  yanımdaki   yerini.


Yine  mutsuz,  yine  umutsuz

Bir  Eylül  akşamında

Çığlık  çığlığa   vururken 

 O  hırçınca  dalgalar

Sanki  bu  feryadıma

Acır,  ortak  olurlar.   


Ne   zaman  aklıma  düşsen

Bu  sahile  geliyorum

Bu  hüzün  Eylül  akşamlarında

Kafamı  dinliyorum

Çekildim  bir  köşeye

Elimde  hasret  dolu  bir  kadeh

Haberin  olsun  vefasız

Sensizliğe  içiyorum.


Hazan  dolu  bir  Eylül  akşamında

Yine  sensiz,  seninleyim  birtanem

Senin   kokunu  getiriyor  

Köpük  köpük  dalgalar

Tıpkı  kırık  düşlerim  gibi

Gri'ye   dönmüş  bulutlar

Bu  hüzün  gecelerinde

Dertlerime  dert   katar.


Âh  be  sevgili

Şimdi  kimbilir  sen  kimlesin

Kimlerle   güler  coşarsın

Uzaklarda  olsanda  sol  yanımda  yaşarsın.

Aklımda  sen,  fikrimde  sen

Benliğimde   ruhumda  sen

Bu  Eylül akşamında

Yokluğunla   baş  başa

Bakarken  yıldızlara

Cemalini  görürüm

O parlak  yıldızlarda.

22  OCAK   2021  RÜSTEM ŞAHIN   GÖNÜLDEN DİLE  BOZKIR'IN   SESİ