Gelmiyor tek bir haber;
Geber ey umut geber. 
Bu hep böyle mi gider? 
Geber ey umut geber. 
 
Göz yorgun, gönül kırgın, 
Her bekleyiș bir vurgun, 
Yere batsın her duygun! 
Geber ey umut geber. 
 
Zaman gelince güya 
Gerçekleșirmiș rüya;
Madem yalan bu dünya; 
Geber ey umut geber. 
 
Kader mi hep beklemek, 
Günü güne eklemek? 
Gelmez asla 'gelecek...' 
Geber ey umut geber!