DİYEMEDİM Hayatımda hep incindim İncitmeye kıyamadım. Boyun büktüm ‘’Kader’’ dedim Menzilimden cayamadım. Deyen deymiş zülfü yâre Yürek de dert pare pare O biçare ben biçare El yerine koyamadım. Art niyet varsa kastında Vefa olur mu dostunda? Şimdi kurt kuzu postunda Safçaymışım ayamadım. Gönül kırık, gönül yorgun Benliğim özüme dargın Bilmem bu kaçıncı vurgun Sayamadım, sayamadım. Kılı kırka yaranlara Küstüm karşı duranlara Çok övmüştüm soranlara Yanılmışım diyemedim! İsmail GÜL.