Bütün ırmaklar denize akar
ve en çok insanı sevip de sevilmemek
bir de gözünden akan yaşlar
kaldırıp kaldırıp vurur yere çakar...


bütün ırmaklar çoğalır
kalınlaşır denize doğru
insanda ırmak misali 
çoğaldıkça çoğalır
iyi insanları sağlam dostlukları bulunca...


bütün ırmaklar denize akar
deniz çoğaldıkça
ırmağın mutluluğuna diyecek yoktur
ve gönülden der ki
yazın kururum amma
baharlar benimdir coşmaya
baharlar yol açar denize koşmaya...