Dünya denen alemde ne gün gördüm ne güldüm

Suçlu aramadım ki kaderime darıldım

İmtihanım ağırmış tek tek yaşadım bildim

Ölmeden diri diri kefenlere sarıldım


Payıma acı hüzün ayrılık mı düşmeli

Mezarımı can diye bildiğim mi eşmeli

Mutluluk bulmak için kaf dağımı aşmalı

Aşılmaz yollarında gide gide yoruldum


Oysa herkes gibiydim toz pembeydi hayaller

Beyaz bir gelinlikle kızıl kınalı eller

Pembe panjurlu evle bahçesinde mor güller

Açsın diye beklerken tomurcukken kırıldım


Anladım ki feleğin  kasti garezi cana

Ne zannettim kendini hükümran mi cihana

Kime kalmış bu dünya göster hangi sultana

Hakikat kurşunuyla sol yanımdan vuruldum 



Vahşice katledilen bütün kadınlar icin