Evvelden bitmez gam keder,
Ağlama gözlerim ağlama yeter,
Her kulda isyan var nefret var,
Biz bu hale nasıl geldik,
Çekmekle bitmiyor artık dertler,
Beterinde beteri var diyenler,
Boş yere zorlandı hep kaderler,
Biz bu hale nasıl geldik,
Yazık ediyoruz şu geçen ömüre,
Kaç kul layık oldu sevgiye,
Koştuk malı mülkü olanın peşine,
Biz bu hale nasıl geldik,
Hayattan tat alalım dedik,
Bala zehir kattılar yedik,
Mahzun dedik taklaya geldik,
Biz bu hale nasıl geldik,
Sabır dedik sineye çektik,
Elbet bu günler geçer dedik,
Bir avuç toprağa ömür biçtik,
Biz bu hale nasıl geldik,
Dedik bize allah yeter,
İyi kul olmayı çalıştıkça,
Elimize yüzümüze bulaştırdık,
Biz bu hale nasıl geldik.
Bize böyle ne oldu ?
Nasıl da yalnızlaşıyoruz giderek.
Nasıl da yabancılaşıyoruz birbirimize.
Biz miyiz bu insanlar;
bu konu komşu,
bu arkadaş, eş dost,
bu mahalle,
bu sokak,
bu çoluk çocuk,
ana baba,
bu kardeşler biz miyiz ?
Biz ne hale geldik böyle ?
Mal davası, mülk davası derken,
kardeşin kardeşle küs olduğu..
Benlik, senlik kavgaları yüzünden yuvaların,
Menfaatler yüzünden dostlukların bozulduğu...
İnternetti, televizyondu,hazır gıdaydı derken
komşulukların unutulduğu,bırakın omuz omuza,
göz göze gelmeye korkar oldu insanlar.
Sanırsınız ki parayla satılıyor, küçücük gülümsemeler,
bir kuru merhabalar..
Herkesin burnu Kaf Dağı’nda,
oysa herkes sadece bizim gördüğümüz kadar.
Bilmiyorlar; başımızı çevirsek, hiç yoklar!
...
Ne yazık ki,miras karşılığı sevilir oldu ana babalar,
Yalan oldu gerçek sevdalar...
Eskiden bir bakıştan, bir gülüşten titrerdi yüreklerimiz,
Şimdilerde ise kızın fiziği,
oğlanın para pul fizibilitesiyle doğru orantılı sevgilerimiz..
İki gün gönlümüzü eğler,heyecanımız bitince de,
yeni heyecanlara doğru çeker gideriz...
Kısacası, öğütürüz biz;
İnsanı,
Aşkı,
Sevdayı,
Vefayı,
Dostluğu,
Arkadaşlığı öğütürüz biz.
Tutulmuşuz hoyrat esen rüzgara
Atılmışız ayrı ayrı kenara
Körelmiş vicdanlar beyin fukara
Bu ne hâldir böyle bize ne oldu
Mecnunca sevdalar acep nicoldu
Bülbülü şakıtan gül neden soldu
Ferhat koca dağı boşa mı deldi
Bu ne hâldir böyle bize ne oldu
Oysa sevgi ile bakmak güzeldi
Umut olup gönle akmak güzeldi
Helâlinden yenen ekmek güzeldi
Bu ne hâldir böyle bize ne oldu
Hepimiz uymuşuz elin çarkına
Batıyoruz kimse varmaz farkına
Kir karışmış gönlün sevgi ark’ına
Bu ne hâldir böyle bize ne oldu
Emmi,Dayı bitti kardeşlik bitti
Çıkar ön pilanda muhabbet bitti
Zaman değirmeni bizi üğüttü
Bu ne hâldir böyle bize ne oldu
Dost diye bağrıma bastığım çoktur
Dar günde yanımda olan hiç yoktur
Sahte yüzlüleri gördüğüm çoktur
Bu ne hâldir böyle bize ne oldu