Bi̇rde bakmişsinki̇ gi̇tmi̇şsi̇n gönül
Ömrü harcamışsın; boşu boşuna
Kendine kötülük, etmişsin gönül
İbret almamışsın; gelmiş başına
Bildiğin yollarda, yitmişsin gönül
Meydana sürecek; erin kalmamış
Dizinde dermanın, ferin kalmamş
Yürekte gönülde; yerin kalmamış
Aşkın kapısında, kitmişsin gönül
Senin olmayanı; senin sanmışsın
Hayale aldanmış, söze kanmışsın
Özünden tutuşmuş; içten yanmışsın
Kavrulup kavrulup, tütmüşsün gönül
Nefsinin esiri; sürek avısın
Bencillik bayatı, şeytan tavısın
Kibrine yenilmiş; kibrit kavısın
Dişleri dökülmüş, itmişsin gönül
Dünyayla arana; duvar örülmüş
Ebedi yaşayan, nerde görülmüş
İsmin karalanmış; defter dürülmüş
Birde bakmışsın’ki, gitmişsin gönül
Yamaçın sislenmiş; dağların duman
Gözlerin puslanmış, hallerin yaman
Nerede Muhammed.? hani Süleyman.?
Doluyu tüketmiş, bitmişsin gönül
Gönül evet bu güzel şiiri ve yazarını tebrik ediyorum
Gönül laf dinlemiyor ki hani bazen diyoruz Allah gönlüne göre versin aslında yanlış çünkü gönül olur olmazı istiyor
Emeğine yüreğine sağlık Dilaver hocam güzel bir şiir okudum tebrikler hayırlı günler diliyorum hocam
Bitti dinlemiyor gönül muhteris
Angara'nın yolu dar büklüm büklüm
Arzular Payitaht hayaller Paris
Umutlar Erzurum kar büklüm büklüm... Eyvallah gardaş saygılar selamlar
Kaleminizden; kafiyesiyle, ayağıyla, uyağıyla dört dörtlük harika bir hece okudum değerli ozan.
Gönül dolusu tebriklerimle. Saygıyla...
Eyvallah kardeş saygılar selamlar