Ve biliyorum

Bir gün gideceksin

Kapında bir yetimlik

Yüregimde bir öksüzlük

Ve

Köşe başlarında anılar

Sokaklarda yagmur yerine 

Gözyaşlarım sel olacak

Bu şehir ellerimi ellerinden

Sessiz mezarlara gömecek

Ve ben

İlk defa sensiz gidecegim

O mutlulugun suç oldugu diyarlara....


Bir rüzgar gibi esip geçtin

Agıtlar yaktım adına

Kokusunu dağlarıma bıraktım

Zemheri ayazında...


VE

Birgün

Uçsuz bucaksız yollar gibi

Hasretine prangalar vuracagım

Varsın gitsin ömrüm sürgünlere...!


Ve

Bel ki uzunca bakarım ardından gidişine

Bir özleme veda edercesine

SABRİ GALİP DOĞAN.