Bir emanet can kaldı

Bir emanet can kaldı

Sırda kaybolup geldim hayalleri bırakıp

Gözlerimde saklanan unuttuğum sen kaldı

Direnirken can evim hasretin gam yüküne

Beklerken bitap düşen sararan bir ten kaldı

Unutabilsem keşke senle dolu mazimi

Rüzgar alsa götürse sırda kalan izimi

Aklıma rest çekerken duy ahımı sözümü

Sayende güneşimi doğurmayan tan kaldı

Hüzünler dem alıyor ayrılığın yolunda

Demlenip duruyorum ateşinin külünde

Tükenirken şu ömrüm dertlerimin kolunda

Sabra teselli olan,vuslat denen an kaldı

Sensiz sarhoş gibiyim kalbimdeki demimle

Kendimi arıyorum unutulan ismimle

Varla yok arasın da yaşıyorken cismimle

Gezdirdiğim gölgemde bir emanet can kaldı...

Gülseren MORKAN

Yazarın

<< Feleğin Sillesi Vız Geldi Geçti Kalp Kapısı Sur Değil >>

Sitedeki

VAY HALİNE >>

Hece Kategorisinde Bir Emanet Can Kaldı başlıklı yazı GÜLSEREN MORKAN tarafından 22.06.2019 tarihinde sitemize eklenmiştir.

Şiiri Beğen

Şiire Puan Verin

1 2 3 4 5

1 Kişi Değerlendirdi ve Toplam 5.00 Puan verildi

Etiketler:

450 2 2

Uyarı

"Bir Emanet Can Kaldı" başlıklı yazı GÜLSEREN MORKAN tarafından 22.06.2019 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir. İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

Yorum

Yorum Yapabilmek için üye olunuz.
Üye Ol Giriş Yap

mehmet aluç 2019-06-22 10:18:55
Hüzün dolu şiirini Gülseren hanımefendi kardeşim hüzünle okudum,hasretin vuslatla her daim olması dileğimle,selamlarımla.