Âh   be  sevgili

Âh   be  vafasızım

Duyarsızım 

Arsızım 

Ve  hatta  gamsızım 

Gönül  hırsızım 

Sol  yanımda  dinmeyen

Bitmeyen  derin  sızım 

Sen  nerden  bileceksin 

Kaç  geceyi  sabah  ettim

Günlerdir  uykusuzum.


Sen  bilmezsin  kaç  defa

Uykularıma   kurşun  sıkıp

İsmini  sayıklayarak 

Gecemi   ikiye  böldüm 

Kaç  defa  yemin  ettim

Aşkına  tövbe  ettim

Laf  anlamaz  bu  gönlüm. 


Kokun   sinmiş  bu  şehrin

Karanlık   sokaklarında 

Yağan  yağmurlara  inat

Yürüdüm  bir  başıma

Mutsuz, umutsuz ve  uykusuz 

Şimdi   yıkılmış    şuursuz 

Viran  olmuş  bu  gönlüm

Sen  yaşadın  vefasız

Ben  belki  bin  kez  öldüm.


Mevsim  artık  son  bahar

Şimdi  hazan  mevsimi

Yollarına  bakar bakar

Içimde  son  bir  umut

Avuturum    kendimi.


Hasretinle  vefasız

Beyhude  geçti  ömrüm

Sararmış  yaprak  gibi

Rüzgarda  uçtu  gönlüm

O  büyük  aşkımızdan 

Bır  ÀH   kaldı  geriye

Aşkın  ile  vefasız 

 işte  döndüm  deliye.


Böyle  bitti  sayende

Bir  aşkın  hikayesi 

Şimdi  bana kâr   kalan

Gözyaşı  hediyesi 

Artık  çok  geç  vefasız

Umrumda  bile  değil

İster   övün,  ister  dövün 

Şunu  bilki   sevgili

İçimde  dolmaz   yerin 

Yüreğim hep  kanıyor

Yaralarım  çok  derin.

RÜSTEM   ŞAHIN   30  KAS   2020.