BİLESİN

Bedene üflenmiş, ruhun özünden

Leyla'ya bakınca, Mecnun gözünden 

Başa ne geldiyse, onun yüzünden 

Çöllere düşüren, yârdır bilesin


Kalbimde yaralar, bak lime lime

Öyle bir yanar ki, kordur bilesin 

Dilimden düşecek, son bir kelime

Ayrılık ölümden, zordur bilesin


Sinemde tutuşan, közüm sönmedi

Açtığın yaralar, sızım dinmedi

Baharım kışım yok, yazım dönmedi 

Yüreğime düşen, kardır bilesin


Şükür ettim durdum, düştüm halime

Gem vurdum susturdum, gönül dilime

Bir tek söz geçmedi, yalnız kalbime 

Dünya sevenlere, dardır bilesin


Sevdayla süslenip, Gülle koklandı

Gönülden tutsaklar, senle yoklandı

Bedende yeşerip, gönle saklandı

Sebebi bilinmez, sırdır bilesin


Bir garip aşığım, yalnız biçare 

Bu derdime derman, bulunmaz çare

Sonunda kavuşmak, varsa ki yâre

Bize ölmek bile, kârdır bilesin


Neylesin sarayı, köşkü ve evi

Manasız hal alır, Aşkı dünyevi 

İlahi bir aşktır, sarar bünyeyi

Aşktan öte bir aşk, vardır bilesin