Artık Gidiyorum.Yeter artık yeter be, kaşı gözü karamCanımı yaka yaka, artık gidiyorumKaç gecedir uykular, gözlerime haramDişimi sıka sıka, artık gidiyorum.Bir sevdaydı, bir aşktı, kalbimden sökülenGönlümün hasretiydi, yüzümden dökülenSenelerdir ben oldum, hep boynu bükülenBelimi büke büke, artık gidiyorum.Senli bir dünyam vardı,yıktın sen başımaYılların özlemini, kattın hep aşımaHaydi sende git aldırma bu göz yaşımaGözyaşlar döke döke, artık gidiyorum.Saçlarıma yer etti, yıllardır aklarımGözlerimden ıslandı, her gün yanaklarımKeşke demekten bıktı, yorgun dudaklarımIzdırab çeke çeke, artık gidiyorum.Artık sönsün desen de, sönmüyor yüreğimArtık dinsin desen de, dinmiyor yüreğimArtık dönsün desen de, dönmüyor yüreğim.İçimden söke söke, artık gidiyorum..İbrahim Değerli.31.01.2015
Aslından ve asaletinden taviz verilerek uğratıldığı “tahribat”,
gerçek sevgiye susamış gönül fedailerinin mısralarında tarif edilirmiş.
Aslına rucu (( GERİ DÖNMEK )) diyede birşey yoktur zaten…
Sevmek en büyük cesaret ve kahramanlıktır.
Kahramanlık ise almadan vermek,tüketmeden tükenmek,
ölmeden yaşamak, yakmadan yanmak, bıkmadan doymak içindir.
Sevginin iktidar olduğu yürekler kargaşanın ve kaosun cafcaflı devrini sürdüğü,
acıların katmerleşip sağnak sağnak yağdığı zamanlarda karşılarındakilere
Sevmek her şeyi bir amaç uğruna vermek,karşılığında hiçbir şey istememektir.
Yürekten kutluyorum,güzel şiirinizi ve usta kaleminizi
Amansız fırtınalar eserken dağlarıma
Yüklendim tüm dertleri şelek edip sırtıma
Yemin ettim and içtim dönüp bakmam ardıma
Yenik düştüm hırsama kızarak gidiyorum
Gazel döktü bağlarım bülbül konmaz dalıma
Görenler hep acıyor şu derbeder halıma
Belki gelir girersin yanlız giden salıma
Senli acılarımı alarak gidiyorum