ANADOLUYUM

 

İstanbul’um gör beni, Galata’yım boğazım.

Mardin’im gizemliyim, Urfa’da susuz yazım.

Sivas’ta söz deyişim, Veysel elinde sazım.

Anadolu’yum ey yar, kesilmeyen avazım.

 

Çanakkale’m zırhlıya, geçit vermez boğazım.

Uludağ’ım lekesiz,  karlardan da beyazım.

Baba dilde öğüdüm, ana dilde niyazım.

Ben sılayım, ülkeyim, kesilmeyen avazım.

 

Kırşehir’im Ahiyim, tevazuuyum abdalım.

Amasya’yım, elmayım, bereketli bir dalım.

Anzerler’de süzülen, bin bir çiçekli balım.

Anadolu’m  gör beni, bin bir ilmekli halım.

 

Hatay’ım yüz binlerce, medeniyet beşiğim.

Hacıbektaş hoşgörü, yüz sürülür eşiğim.

İmecede, yardımda vazgeçilmez keşiğim.

Anadolu’yum bitmez, tükenmez kardeşliğim.

 

Zonguldak’ım emekle,  çıkar maden kömürü.

Karabük’üm eritir, kayadan sert demiri.

Yedigöller, Abant’ım,  uzatırım ömürü.

Anadolu’m verirken, hiç olmaz bir sömürü.

 

Samsun’um parlak güneş, benim bağrımda doğdu.

Yürekler kavrulmuşken, bende sularla soğdu

Cehaleti düşmanı, kendi kanında boğdu.

Anadolu’yum bende,  bende ülkeler doğdu.

 

İzmir’den Erzurum’a, uzanan efsaneyim.

Dünya’nın ortasında, sımsıcak bir haneyim.

Bazen koca bir tarla, bazen başak, taneyim.

Yunus gibi gezginim, aşkınla divaneyim.

 

Erciyes’im, Ilgaz’ım, Ağrı’yım ben yazıyım.

Eti’yim ben Sümer’im, yapılan ilk kazıyım.

Kalem ozan elinde, aşığın dut sazıyım.

Anadolu’yum bende,  Atatürk’ün kızıyım.

 

Ben ki Anadolu’yum, aydınlıktır yarınım.

Ankara’dır başkentim, yoluna feda canım.

Gürsel’im bayrağımda, dalgalanır al kanım.

Anadolu beşiğim, Türkiye şanlı adım.

 


Şahinoğlu Gürsel