ALDILAR ANNE

Bir kalemin ucuna sakladım çocukluğumu
Ellerinden tutup yüreğime koydum
Hiç ses çıkarmasın diye
Gözünü kapadım yaşananlara

Görmeyince unutuluyor 
Hislerini alınca hayat
Ağlanmıyor bile
Ağlanmıyor anne

Bir şiirin mısrasında kaldı sevgiler
Sevgi sözcükleri konuşulmuyor
Hayata dair yaşananların yükünden
Sevgiler raflarında kalmış eski zamanların

Bir mürekkebin damlasına sakladım hayatı
Damladı gitti, kurudu gitti, eridi gitti 
Zamanın kaybolmuşluğunda
Umutları askıya alınmış zamanların

Bir ağacın meyvesi gibiydi evlatların
Dagaya bıraktın hiç düşünmeden
Çocukluğumu aldılar
Gülücüklerini aldılar anne

Zamanın gecişi gibiydi hayat
Sevgiye değer verişi
Yüreğinin serzenişi gibiydi
Çocukluğumu aldılar anne hiç sormadan

Rüyalarını aldılar anne
Seni sana bırakmadılar 
Hiç sormadılar 
Ne istersin demediler

Masallarımı aldılar anne
Hayata inanmışlıgımı
Bir inanca sarılmışlığımı
Kopardılar anne ağacımın tüm dallarını

Artık menzilinden çıkmıştı hayat
Saldım çayıra misali
Çocukluğunu bile aldılar anne
Gülücüklerimi aldılar
Sevgilerimi i aldılar anne hiç sormadan
Hiç utanmadan

Demet Akyürek