Alaca karanlık bastı
Alaca karanlıklar bastı bak akşam oldu
Dalda gülüm açmadan bak sararıp da soldu
Gelmez yola gittin bir çift yürek bırakarak
Geriye bakmadan beni yüreğinden çıkararak
Hayatımı kararttın yeter bu eziyetin
Silinen değerler var buymuş ki meziyetin
Birazcık sevseydin giderdim senin ile ölüme
Sevgi dökülseydi dilinden kelime kelime
Gözlerim kan çanak oldu silerim yaşımı
Unuturum kara gözünü keman kaşını
Birgün baksam gelmişsin çık gel de şaşırt beni
Şaşırmış koşmuş sarıp sarmalamışım seni
Garip kaldım terkettim sığındığım limanı
Gözümden gönlümden de düşdün sildim simanı
Hasretim kızgınım yar yıkık yürek kanıyor
Alamıyorum soluk nefesim tıkanıyor
Ayrılmaz ikiliydik sözlerine kanmıştım
İtiraf edemedim için için yanmıştım
Gelmez yola gittin birçift yürek bırakarak
Geriye bakmadan beni yüreğinden çıkararak
Az sevseydin giderdim senin ile ölüme
Sevgi muhabbet dilden değseydi bu gönlüme
Suskunum can silerim gözlerimden yaşımı
Unuturum yüzünü kara gözün kaşını
Şafak sökse de gelmez bilirim acım dinmez
Dertlerim tahta çıkmış nazlanır yere inmez
Geleceksin bir bahar vakti bekletme yeter
Ruhum acılar verir sinsi ölümden beter
Tülay Aslan
Emeğine yüreğine sağlık Tülay hanım güzel bir şiir okudum tebrikler hayırlı akşamlar diliyorum efendim